Ηθη και εθιμα του Πασχα στην Αργολιδα

Το Πάσχα είναι η πιο μεγάλη, η πιο λαμπρή ( εξ ου και το Πάσχα λέγεται και Λαμπρή ) γιορτή της Χριστιανοσύνης και ακολουθεί αυτή των Χριστουγέννων. Τα Χριστούγεννα γιορτάζονται για τη γέννηση του Χριστού και το Πάσχα για τα Πάθη, τη Σταύρωση και την Ανάσταση Του.
Το Πάσχα αρχικά γιορταζόταν συγχρόνως σ΄ όλες τις χριστιανικές Εκκλησίες και από το Θ΄ αιώνα καθορίσθηκε να τελείται την πρώτη Κυριακή μετά την πανσέληνο της εαρινής ισημερίας της 21ης Μαρτίου μη συμπεριλαμβανομένης, κατά το Ιουλιανό ημερολόγιο στην Ορθόδοξη εκκλησία και κατά το Γρηγοριανό στη Ρωμαιοκαθολική.
Η εορτή του Πάσχα λόγω της σπουδαιότητάς της επηρεάζει το εορτολόγιο της Ορθοδόξου Εκκλησίας τόσο 40 ημέρες πριν από αυτό (Μεγάλη Τεσσαρακοστή, Τριώδιο) όσο και 50 ημέρες μετά (περίοδος Πεντηκοσταρίου). Οι ακολουθίες που τελούνται τότε έχουν αρχαιοπρέπεια (ανάγονται στους πρώτους αιώνες του Χριστιανισμού), κατάνυξη και λαμπρότητα και περιγράφονται λεπτομερώς στο τυπικό της Εκκλησίας

Η λέξη «Πάσχα» σύμφωνα με ορισμένους ερευνητές προέρχεται από τη μεταγλώττιση της Αραμαικής και Εβραϊκής λέξης "Πεσάχ" που σημαίνει το πέρασμα της διάβασης της Ερυθράς Θάλασσας κατά την έξοδό των Εβραίων από την Αίγυπτο προς τη γη της επαγγελίας. Ωστόσο η συσχέτιση αυτή δεν αναφέρεται από κανένα αρχαίο συγγραφέα και συνεπώς η λέξη «Πάσχα», η γιορτή που γίνεται για τα Πάθη, τη Σταύρωση και την Ανάσταση του Κυρίου, ετυμολογείται προφανώς από το ελληνικό ρήμα «πάσχω, έπαθον κλπ».
Πηγη; Α.Γ. ΚΡΑΣΑΝΑΚΗΣ

Τα εθιμα του Πασχα στην Αργολιδα
Οι προετοιμασίες για το Πάσχα, ή τη Λαμπρή, ξεκινούσαν με το άσπρισμα στις αυλες και στις μαντρες των σπιτιων, οι νοικοκυρες πριν αλλα και στη διαρκεια της Μεγαλης εβδομαδας μεχρι την Μεγαλη Τεταρτη αγόραζαν ασβέστη (χωρή) και άσπριζαν τα σπίτια μέσα και έξω. Την Μεγαλη Πεμπτη εφτιάχναν τα κουλούρια της Λαμπρήςκαι βαφανε τα αυγα. Το Μεγαλο Σαββατο σφάζανε τ’ αρνιά, ετοι¬μάζαν τη μαγειρίτσα. Και το βράδυ πηγαίνανε στην εκκλησία οι οι¬κογένειες. Στις δώδεκα, έλεγε ο παπάς το Χριστός Ανέστη και πε¬τούσανε τρίγωνα, βεγγαλικά, τρακατρούκες, βαρελότα. Αγκαλιαζό-ντουσαν ο παπάς με τους επιτρόπους κι ο κόσμος. Μετά, γυρίζανε στα σπίτια τους και φέρνανε τις λαμπάδες αναμμένες και πριν μπού¬νε, κάνουνε σταυρό μαύρο με τη λαμπάδα πάνω στην κυρια πόρτα του σπιτιου.
Πολλα από τα εθιμα αυτά διατηρουνται μεχρι και σημερα.
Καποια χωρια στην Αργολιδα διατηρουν καποια ιδιαιτερα εθιμα όπως:

ΑΣΙΝΗ
Το κάψιμο του Ιούδα
Ένα έθιμο πού επικρατεί και σώζεται ακόμη μέχρι σήμερα είναι το κάψιμο του Ιούδα, το Πάσχα. Την Μεγάλη Παρασκευή ή το Μεγάλο Σάββατο μια ομάδα από νέους της Ασίνης μαζεύονται και κατασκευάζουν ένα αχυρένιο ομοίωμα του Ιούδα Ισκαριώτη. Μόλις το κατασκευάσουν το βάζουν επάνω σ' ένα καρότσι και το γυρίζουν σ' όλο το χωριό. Το απόγευμα της Κυριακής του Πάσχα μετά τη θεία λειτουργία τής Αγάπης, γύρο στις 4 ή ώρα, τοποθετούσαν τον Ιούδα πάνω σε ένα Ικρίωμα (κρεμάλα) οπου και το εκαιγαν.

ΛΙΜΝΕΣ
Το Μ. Σάββατο οι γυναίκες ζυμώνουν το πασχαλινό κουλούρι και μαζί μ’ αυτό ζυμώνουν κουλούρες μεγάλες για να τις πάνε στα βαφτιστήρια τους και ένα μικρό κουλούρι πού το βάζουν στο εικόνισμα. Όλα τα κεντούν με διάφορα κεντίδια και ένα κόκκινο αυγό θα βάλουν επάνω στην πασχαλινή κουλούρα, την οποία θα φάνε την Κυριακή του Πάσχα μαζί με το αρνί. Την ήμερα του Πάσχα θα μοιράσουν τις κουλούρες στα βαφτιστήρια. Η κουμπάρα θα τούς δώσει γλυκίσματα. Το απόγευμα τής ημέρας του Πάσχα οι τσοπάνηδες θά μοιράσουν στους φίλους και τούς συγγενείς τυρί. Οι άνθρωποι πού θα πάρουν το τυρί θα δώσουν στους τσοπάνηδες κουλουράκια και αυγά.