Η ιστορια του Αγιο Νικολα μας.

Άγιος Οσιομάρτυς Νικόλαος ο Νέος, κατάγονταν από τα μέρη της Ανατολής. Έζησε, δεν είναι ακριβώς γνωστό, αλλά κάπου τον 7ο με 8ο αιώνα. Από τα παιδικά του χρόνια, έδειχνε, ποια θα είναι η πνευματική του εξέλιξη. Όταν μεγάλωσε, κατατάχθηκε σαν στρατιώτης και λογο της σπουδαιας φημης και ανδρειας του διοριστηκε από τον τοτε Αυτοκρατορα Λεοντα ΣΤ΄το Σοφο (886-912 μ.Χ.), διοικητης αποσπασματος 1.000 ανδρων και σταλθηκε στη Θεσσαλια για την περιφρουρηση της Λαρισας. Όταν η πολη της Δημητριαδος ( ο σημερινος Βολος) δεχτηκε την επιθεση των Αραβων, ο Νικολαος αντιλαμβανομενος την δυναμη του εχθρου εδωσε διαταγη να εκκενωθει η πολη της Λαρισας και ο ιδιος με συνοδεια λιγων ανδρων βρηκε καταφυγιο σε μια σκητη οπου και στραφηκε στον μοναχισμο. Λιγες μερες αργοτερα δεχτηκαν την επιθεση των Αραβων, ακολουθησε μαχη σκληρη αλλα ανιση, οι στρατιωτες του Νικολαου πιαστηκαν αιχμαλωτοι και βασανιστηκαν, ο ιδιος καταφερε να διαφυγει και να κρυφτει στε μια σπηλια στο φαραγγι Βουνεση κοντα στην πολη της Καρδιτσας. Οι Αραβες τον αναζητησαν και τελικα τον ανακαλυψαν. Αφου τον συνελαβαν, τον βασανισαν προκειμενου μα απαρνηθει την πιστη του, ελαβαν όμως σθεναρη αντισταση. Υστερα από πολλα, χωρις αποτελεσμα, βασανιστηρια, τον σκοτωσαν με το ιδιο του το σπαθι.

Το σκηνωμα του Αγιου παρεμεινε για 80 χρονια κρυμενο στην κουφαλα μιας βελανιδιας, βρεθηκε από τον δουκα της Θεσσαλονικης Ευφημιανο, υστερα από οραμα που ειχε, αθικτο και χωρις την παραμικρη φθορα

Η κάρα του αγίου μεγαλομάρτυρος Νικολάου του εν Βουνένοις, φιλοξενείται στο ναΰδριο του ΓΣΝΑ 401 Αθηνών, το οποίο τιμάται επ΄ονόματι του αγίου Παντελεήμονος.

Το χωριο μας γιορταζει τον πολιουχο του Αγιο Νικολαο εν Βουνενοις (το Νέο) κάθε χρονο στις 9 Μαιου. Σε ενα ομορφο εκκλησακι που φιλοξενει και το κοιμητηριο του χωριου, περιτριγυρισμενο απο πορτοκαλιες και κυπαρισσια.

Η φορεσια μας

Η φορεσιά της Αργολιδοκορινθίας ξαπλώνονταν σε όλες τις πόλεις, κωμοπόλεις και χωριά του νομού αυτού. Ο μεγάλος αυτός νομός που αρχίζει από την Περαχώρα, έχει δηλ. βορεινά τα Γεράνια όρη και μέρος του Κορινθιακού κόλπου, δυτικά τα βουνά της Κυλλήνης ( Ζήρειας ), νότια τα βουνά του Αρτεμισίου και τον Αργολικό κόλπο, ανατολικά την χερσόνησο της Ερμιονίδος επί του Σαρωνικού κόλπου και φθάνει μέχρι του ισθμού της Κορίνθου, είχε μια κοινή φορεσιά.

Τα κεντήματα που επικρατούσαν σε ολόκληρη την Αργολιδοκορινθία θεωρούνται από τα εκλεκτότερα της Πελοποννήσου και της Στερεάς Ελλάδος.

Η φορεσιά διακρίνονταν σε καθημερινή, γιορτινή και νυφική

Η καθημερινή φορεσιά είχε διαφορά από την γιορτινή και τη νυφική κυρίως στα κεντήματα. Η καθημερινή ήταν εντελώς σκέτη και είχε ολίγα ή και ελάχιστα κεντήματα, ενώ η γιορτινή και η νυφική είχαν πολλά μεταξωτά κεντίδια σε όλα τα τμήματά τους.

Τη φορεσιά αποτελούν: Το μισοφόρι, το ποκάμισο, ο μπούστος, ο ονομαζόμενος διμινό με τα πανωμάνικα, τα κατωμάνικα, το σιγκούνι ή η σιαγκούνα, το γιουρντί, η τραχηλιά, το ζωνάρι, η ποδιά

πηγη: Αγγελική Χατζημιχάλη, η μάνα της ελληνικής λαογραφίας.

Ιστορικη αναδρομη

Επισημες αναφορες σχετικα με την ιστορια του Ανυφιου δεν εχω βρει. Για το λογο αυτό παραθετω πληροφοριες σχετικες με την ιστορια του νομου.

Αναφορες για την Αργολιδα υπαρχουν στην ιστορια από την Προελληνικη εποχη (2600 – 2000 π.χ.) η μεγαλυτερη ακμη της περιοχης παρατηρειται από 1600 π.Χ. με το Μυκηναικο πολιτισμο αλλά και στα χρονια του Φειδωνα (τυραννου Αργους) τον 7ο αι. π. Χ.

Μετα το θανατο του Μεγαλου Αλεξανδρου η Αργολιδα όπως και ολη η Ελλαδα γνωριζει την Ρωμαικη κατακτηση, ενώ το 395μ.Χ. οπου ξεκινα μια δυσκολη περιοδος για την Αργολιδα με τις επιδρομες των Γοτθων και του Αλαριχου που κατελαβαν το Αργος και ολη την γυρω περιοχη.

Με την εισοδο του 5ου αι. και την εξαπλωση του χριστιανισμου χτιζονται στην Αργολιδα πολλες παλαιοχριστιανικες βασιλικες.

Τον 7ο αι. δεχεται την επιδρομη Σλαβων και Αραβων, ενώ το 783μ.Χ. συνανταμε την εκστρατεια του Σταυρακιου και την καταληψη της Αργολιδας από τους Βυζαντινους.

Το 1463 ολοκληρη η Αργολιδα κατακταται από τους Τουρκους οι οποιοι ειχαν εισβαλει και πριν στην Πελοποννησο και ειχαν κυριευσει το Αργος για πρωτη φορα το 1397.



Πολιτιστικη κληρονομια – μνημεια

Ιερος ναος Αναληψεως του Σωτηρος, μονοχωρος ορθογωνιος με αψιδα. Η τοιχοδομια των κατωτερων στρωματων του οποιου παρουσιαζει ομοιοτητες με την αντιστοιχη των ναων του 12ου αι., πιθανως να εφερε τρουλο.(πληρ. της αρχαιολογου Αριστεας Καββαδια-Σπονδυλη)

Ιερος ναος Μεταμορφωσης του Σωτηρος (Πλατανιτι), μονοχωρος σταυροειδης εγγεγραμμενος ναος με τρουλο και τριπλευρη αψιδα του 12ου αι., ο ναος φερει μεταγενεστερες τοιχογραφιες. Ιδιας περιοδου είναι και ο ιερος ναος Κοιμησεως της Θεοτοκου.

…και κατι ακομα,

η διαδικασια εξελληνισμου των ονοματων των πολεων και χωριων πραγματοποιηθηκε με την προσθεση ενός –ν ή –ον ως καταληξη προκειμενου να δοθει αρχαιοπρεπεια στα ονοματα των οικισμων (Ανυφι-ον).

Tο σχολειό του χωριου μας ονομαζεται Αγγελοπουλειο, ονομα που εχει δανειστει από τους δυο ευεργετες του χωριου, τον Ανδριανο Αγγελοπουλο του Αγγελη και της Ελενης και την συζυγο του Μαριγουλα, το γενος Λυκομητρου.


Ο Ανδριανος και η Μαριγουλα Αγγελοπουλου ελειπαν στην Αμερικη από το 1937, οπου ειχαν παει για μια καλυτερη ζωη, όπως τοσοι αλλοι Ελληνες, επιστρεφοντας υστερα από 23 χρονια ο Ανδριανος ζητησε από την ανιψια του να πάνε μια βολτα στο χωριο, περνοντας και από το σχολειό, βλεποντας το σε αθλια κατασταση θυμηθηκε τα δικα του σχολικα χρονια και ετσι εδωσε ένα ορκο, να φτιαξει ένα σχολειό καταλληλο για την εκπαιδευση των παιδιων.

Ο Ανδριανος και η Μαριγουλα επεστρεψαν στην Αμερικη. Οι δουλειες πηγαιναν καλα και ο Ανδριανος που δεν ειχε ξεχασει τον ορκο που ειχε δωσει καποια στιγμη εγραψε στον τοτε προεδρο της κοινοτητας για την αποφαση του.

Ειχε περασει αρκετος καιρος από τοτε που ειχαν στειλει οι δυο ευεργετες τα χρηματα για την ανεγερση του σχολειου, όταν μια μερα λαμβανει ένα γραμμα από την ανηψια του που τον ενημερωνε, ότι δηλαδη οι εργασιες δεν ειχαν ακομα αρχισει αφου οι χωριανοι μαλωναν για το που θα ανεγερθει το σχολειό και όπως ήταν φυσικο ο καθενας ηθελε το σχολειό στην γειτονια του.

Υστερα από ενεργειες δικες τους ο Ανδριανος και η Μαριγουλα καταφεραν και εχτισαν το σχολειό το οποιο και καμαρωσαν υστερα από την τελευταια τους επισκεψη στο χωριο το 1963. Μας δωρισαν$ σχολειό προτυπο για την εποχη και που παραμενει μεχρι και σημερα.

(πηγη: η ιστοσελιδα του σχολειου)