"...των Ελληνων οι κοινοτητες φτιαχνουν νεους γαλαξιες "
...δανειζομενος αυτον τον στιχο απο ενα τραγουδι του Δ. Σαββοπουλου, ειναι ο μονος τροπος για να περιγραψω αυτο που γινεται στο χωριο. Ο πολιτιστικος συλλογος, ο συλλογος γονεων και κηδεμονων του σχολειου και το γεματο ενεργεια εκπαιδευτικο προσωπικο, ομαδες που ενεργουν ξεχωριστα και μαζι, δινοντας μας να καταλαβουμε οτι ο ανθρωπος με εφαλτηριο την ορεξη, την φαντασια και την συνεργασια μπορει να μεταμορφωσει μικρες γωνιες σε πολιτισμο.
Συγχαρητηρια σε ολους.
Με πρωτοβουλια του εκπαιδευτικου προσωπικου, του συλλογου γονεων και με καμβα εναν παραμελημενο τοιχο λοιπον γεννιεται τεχνη.
παρακατω σας παραθετω το κειμενο, αυτουσιο,
οπως το ελαβα απο την
δ/ντρια του Σχολειου
Μια σημαντική εικαστική παρέμβαση πραγματοποιείται τις τελευταίες ημέρες στο προαύλιο του Δημοτικού Σχολείου Ανυφίου. Ο νότιος μαντρότοιχος του σχολείου γέμισε με φανταστικά δέντρα και πουλιά που φιλοτεχνούν οι μικροί μαθητές, με τις υποδείξεις των εικαστικών του πολιτιστικού κέντρου «ΦΟΥΓΑΡΟ».
Ο τοίχος αυτός αποτελείται από τσιμεντόλιθους και καθώς ήταν ασοβάτιστος κυριαρχούσε στο χώρο με την ασχήμια του. Στην αρχή της φετινής σχολικής χρονιάς, τα μέλη της Σχολικής Κοινότητας απηύθυναν στην κυρία Φλωρίκα Κυριακοπούλου αίτημα (α) χορηγίας για το σοβάτισμα του τοίχου και (β) συνεργασίας για την πραγματοποίηση προγράμματος εικαστικών.
Ευτυχώς για το σχολείο, η κυρία Κυριακοπούλου ανταποκρίθηκε θετικά και έτσι ο τοίχος – «ασχημόπαπο» μεταμορφώνεται, μέρα με τη μέρα, σε έργο τέχνης. Το πιο σημαντικό, όμως, είναι πως τον πρωταγωνιστικό ρόλο σε όλο αυτό το έργο έχουν τα ίδια τα παιδιά, παίζοντας με τα πινέλα και τα χρώματα…ΔΗΜΙΟΥΡΓΩΝΤΑΣ. Αυτός άλλωστε δεν είναι ένας από τους πιο σημαντικούς στόχους που κάθε σχολείο οφείλει να θέτει;